Budynek jest kopią rozebranego z powodów technicznych, charakterystycznego domu wsi ulicowej nad Wigrami. Wąskie działki nad brzegiem Wigier zwracały się na drogę domem mieszkalnym, w głębi znajdowały się budynki inwentarskie a skarpę nad jeziorem wieńczyły drewniane stodoły. Wzorem tego był jeden z ostatnich, a do niedawna typowy, dom z I poł. XX w. Inwestor zdecydował się na wierną kopię, uzupełnioną o ganek, którego oryginał był pozbawiony. Konstrukcja, pierwotnie wieńcowa, została zastąpiona drewnianym szkieletem. Budynek z drewnianymi szalunkami, oknami o tradycyjnym podziale, zyskał użytkowe poddasze i nową kolorystykę. Ogrzewanie kominkiem i pompą ciepła, dach pokryty blachą cynk-tytan. Ogrodzenia jednak się nie udały – mój błąd.
projekt: 2005
realizacja: 2010
pow. użytkowa: 130 m2
kubatura: 560 m3
współpraca autorska: Piotr Winiewicz